به نام خدا
ای محبوب! جانم با یاد تو قرین شده، از چشمه ی محبت تو نوشیده، صدای ضربان عشق تو را شنوده، بذر انس در اعماق سرزمین خویش کاشته، طوق بندگی ات را به گردن آویخته، و برای خشنودی تو از همه چیز و همه کس بریده؛ چون تو از روح لایزال خود در او دمیدی و گوهر ناب ولهت را به او عطا کردی و بیان زیبایی هایت را ارزانی اش کردی.
بارالاها! هر آنچه من داشته و دارم، از تو است؛ پس ای محبوب! داده ی خود را حافظ باش.
می گویند: «شادی، احساس رضایت درونی است و سکون و آرامش باطنی.» تنها با عشق و یاد تو می توان به این شادی دست یافت ای محبوب ترین!
زنگ انشا، با تصرف و تلخیص
