به نام خدا
حجت الاسلام و المسلمین آقای اسماعیل داستانی بنیسی در وبلاگ بنیسی.پارسی بلاگ. کام نوشته است:
در سال 236 هجری متوکل دستور داد قبر مطهر حضرت سیدالشهداء، امام حسین _ علیه السلام _ و خانه های اطراف آن جا را خراب کنند و زمین آن جا را شخم زده و آب بر آن محل ببندند و امر کرد هیچ کس را نگذارند به زیارت امام حسین _ علیه السلام _ برود و گفت: «در شهرها ندا بزنید: هر کس سر قبر آن حضرت برود، او را حبس کرده و شکنجه خواهند کرد.»!
ولی با وجود آن همه گرفتاری و مشکلات، عاشقان پیغمبر و آل پیغمبر (و) شیفتگان و دوستداران اهل البیت _ علیهم السلام _ بدان جا رفته و قبر امام خود را زیارت می کردند.
آخرالامر، آن پلید دستور داد هر کسی که بخواهد بدان جا برود، دست راست او را قطع کنید! مأموران پلید او این کار را کردند (و) هر کسی که طالب رفتن به زیارت آن بزرگوار بود، دست راست او را قطع می کردند.
یک نفر از شیعیان که می خواست به زیارت برود، دست چپش را جلو آورد تا مأمورین قطع نمایند. گفتندأ «دست راستت را پیش آور.» با شادی و (روی) خندان گفت: «دست راستم را در سفر قبلی دادم و اینک دست چپم را قطع کنید (و) بگذارید به زیارت مولایم، امام حسین _ علیه السلام _ بروم!»
نسخه ی خطی کتاب لؤلؤ و مرجان
(نگاشته ی حضرت استاد اسدالله داستانی بنیسی قدس سره)
