شیعیان! بارید اشک غم، محرم آمده
بر دل پاکان عالم، موسم غم آمده
هر کجا گشته سیاه و، دسته ها افتاده راه
زیب دوش هر جوان و پیر، پرچم آمده
در چنین ماهی، حسین بن علی با امر حق
رو به سوی نینوا با عزم مبرم آمده
هر دو لشکر در زمین کربلا پرچم زدند
حق و ناحق، هر دو، بر صحرای ماتم آمده
این یکی بهر شهادت، آن یکی بهر غضب
بر زمین «غاضریه»، هر دو توام آمده
پور حیدر، سبط پیغمبر، حسین بن علی
بهر احیای حقیقت، سخت ملزم آمده
با خود آورده است یک دریا ز خویش و آشنا
هر یکی بهر شهادت، شاد و خرم آمده
اهل بیت باوفایش در پی اثبات حق
صف به صف در کربلای غم، منظم آمده
زینبی که آبرو داده است بر شرم و حیا
حالیا بهر دفاع، این سان مصمم آمده
از برای جان نثاری، حضرت عباس هم
با برادرهای گیرایش به علقم آمده
اکبر شهزاده، آن زیباتر از گل های سرخ،
با حسین بن علی، همراه و همدم آمده
قاسم، آن نوباوه ی پور حسن، بر کربلا
جای بابایش چه زیبا و مکرم آمده!
خون اصغر از برای مهر و امضای قیام
روز عاشورا به امر حق فراهم آمده
نام هفتاد و دو تن ماند به دنیا تا ابد
عزت یزدان، شهیدان را مسلم آمده
جز شهادت، «داستانی» را نباشد آرزو
در ره حق بر دلم این گفته، ملهم آمده
از: حضرت استاد اسدالله داستانی بنیسی (قدس سره)
نوای نینوا، ص 24 _ 26
